Select reciter
Sindhi
Surah البلد - Aya count 20
لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
( 1 ) 
ھن شھر (مڪي) جو قسم کڻان ٿو.
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
( 2 ) ۽ تون ھن شھر ۾ (ته) رھندڙ آھين.
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ
( 3 ) ۽ ڄڻيندڙ جو (قسم کڻان ٿو) ۽ ان جو جيڪو ڄايو.
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ
( 4 ) ته بيشڪ ماڻھو کي ڏک ۾ (پوڻ لاءِ) خلقيوسون.
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ
( 5 ) (ماڻھو) ڀانئيندو آھي ڇا ته مٿس ڪوبه غالب نه ٿيندو؟
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا
( 6 ) چوي ٿو ته مون تمام گھڻو مال کپايو.
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ
( 7 ) ڀانئيندو آھي ڇا ته ڪنھن ڪونه ڏٺو اٿس؟
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ
( 8 ) کيس ٻه اکيون نه ڏنيون اٿون ڇا؟
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ
( 9 ) ۽ ڄڀ ۽ ٻه چَپ به؟
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ
( 10 ) ۽ ٻه رستا ڏيکارياسونس.
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ
( 11 ) پوءِ ڪوبه سخت لَڪ نه لنگھيو.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ
( 12 ) ۽ ڪنھن سمجھايئي ته سخت لَڪّ ڇا آھي؟
فَكُّ رَقَبَةٍ
( 13 ) ٻانھو آجو ڪرڻ آھي.
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
( 14 ) يا بُک جي ڏينھن ۾ کاڄ کارائڻ.
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
( 15 ) مائٽي واري ڇوري ٻار کي.
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
( 16 ) يا مٽيءَ ۾ رُلندڙ محتاج کي.
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ
( 17 ) ان کانپوءِ (اُھو) مؤمنن مان ھجي ۽ ھڪ ٻئي کي صبر جي وصيت ڪيائون ۽ (پڻ) ھڪ ٻئي کي (خلق تي) ٻاجھ ڪرڻ جي وصيت ڪيائون.
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
( 18 ) اُھي نيڪ بخت سڄي پاسي وارا آھن.
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
( 19 ) ۽ جن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو سي بدبخت کٻي وارا آھن.
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ
( 20 ) مٿن دميل باھ چوڌاري ويڙھيل (موڪلبي) آھي.
