Azəri
Surah Al-Haaqqah ( The Inevitable ) - Aya count 52
الْحَاقَّةُ
( 1 ) 
Haqq olan qiyamət!
مَا الْحَاقَّةُ
( 2 ) 
Nədir qiyamət?!
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ
( 3 ) 
Nə bilirsən (haradan bilirsən) ki, nədir qiyamət?! (Qiyamətin nə olduğunu sənə nə öyrətdi?)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ
( 4 ) 
Səmud da, Ad da (ürəkləri dəhşətə salan) o qiyaməti yalan saymışdılar!
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
( 5 ) 
Səmud (qövmü) hədsiz dərəcədə dəhşətli (tükürpədici) səslə həlak edildi.
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ
( 6 ) 
Ad (qövmü) isə uğultulu, çox (soyuq və) siddətli bir küləklə tar-mar oldu.
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ
( 7 ) 
Allah o küləyi yeddi gecə, səkkiz gün ardı-arası kəsilmədən onların üstünə əsdirdi. Belə ki, (əgər yanlarında olsaydın) sən onları orada yıxılıb ölmüş görərdin. Onlar, sanki içi bomboş xurma kötükləri idilər.
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ
( 8 ) 
İndi sən onlardan heç bir əsər-əlamət görə bilərsənmi?!
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ
( 9 ) 
Fir’on da, ondan əvvəlkilər də, alt-üst olmuş Mö’təfikə əhli (Lut qövmü) də günah (xəta) törətmişdilər.
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً
( 10 ) 
Onlar Rəbbinin peyğəmbərinə asi olmuş, O da onları şiddəti getdikcə artan bir əzabla yaxalamışdı.
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ
( 11 ) 
Həqiqətən, hər tərəfi su basdığı zaman (Nuhun tufanı qopduqda) sizi gəmiyə Biz daşıdıq.
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ
( 12 ) 
Ona görə ki, bunu (mö’minlərə nicat verib kafirləri məhv etməyimizi) sizə bir ibrət dərsi edək və dərk edən (öyüd-nəsihəti cani-dildən dinləyən) qulaq bunu eşidib yadda saxlasın!
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
( 13 ) 
Sur bircə dəfə üfürüləcəyi;
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
( 14 ) 
Yer və dağlar qaldırılıb bircə dəfə bir-birinə çırpılacağı (əzilib toza dönəcəyi) zaman -
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
( 15 ) 
Məhz o gün (vaqe olacağına heç bir şübhə olmayan) qiyamət qopacaqdır!
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ
( 16 ) 
Və (göy) süst düşüb parçalanacaqdır!
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ
( 17 ) 
Mələklər də onun (göyün) ətrafında (Allahın əmrinə müntəzir) olacaq və həmin gün (ya Peyğəmbər!) sənin Rəbbinin ərşini onların (başı) üstündə səkkiz mələk daşıyacaqdır!
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ
( 18 ) 
O gün (ey insanlar!) siz (haqq-hesab üçün Rəbbinizin hüzuruna) gətiriləcəksiniz. Sizin heç bir sirriniz (Allahdan) gizli qalmayacaqdır!
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ
( 19 ) 
Əməl dəftəri sağ əlinə verilən kimsə deyəcəkdir: “Alın, əməl dəftərimi oxuyun!
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ
( 20 ) 
Mən (dünyada ikən qiyamət günü) öz hesabıma yetişəcəyimə (möhkəm) inanmışdım!”
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ
( 21 ) 
Bundan belə o, xoş güzəran içində,
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ
( 22 ) 
Yüksək bir Cənətdə olacaqdır.
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ
( 23 ) 
(Elə bir Cənnət ki, onun) meyvələri çox yaxındadır (mö’minlər onlardan ayaq üstə olanda da, oturanda da, uzananda da yeyə biləcəklər).
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ
( 24 ) 
(Onlara belə deyiləcəkdir:) “Keçmiş günlərdə etdiyiniz (yaxşı) əməllər müqabilində yeyin-için!”
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ
( 25 ) 
Əməl dəftəri sol əlinə verilən isə deyəcəkdir: “Kaş əməl dəftərim mənə verilməyəydi!
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ
( 26 ) 
Hesabımın nə olduğunu bilməyəydim!
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ
( 27 ) 
Kaş o (ölüm) qəti (əbədi) olaydı! (Bir daha dirilib bu əzabı görməyəydim!)
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ
( 28 ) 
Mal-dövlətim mənə heç bir fayda vermədi (Allahın əzabını məndən dəf edə bilmədi).
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ
( 29 ) 
Mülküm (səltənətim) də məhv olub getdi!”
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
( 30 ) 
(Allah dərgahından belə bir nida gələcəkdir:) “Onu tutub qandallayın!
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ
( 31 ) 
Sonra da Cəhənnəmə atın!
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ
( 32 ) 
Daha sonra onu yetmiş arşın uzunluğunda zəncirlə bağlayın!
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ
( 33 ) 
Çünki o, böyük olan Allaha inanmırdı.
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ
( 34 ) 
O (özü zəkat vermir, acizə, kimsəsizə kömək etmit, xalqda da) yoxsulu yedirtməyə rəğbət oyatmırdı.
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ
( 35 ) 
Bu gün bax burda onun yaxın bir dostu yoxdur.
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ
( 36 ) 
İrindən başqa bir yeməyi də yoxdur.
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ
( 37 ) 
Onu ancaq günahkarlar yeyər!”
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
( 38 ) 
And içirəm gördüklərinizə,
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ
( 39 ) 
Və görmədiklərinizə ki,
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
( 40 ) 
Bu (Qur’an) çox möhtərəm bir elçinin (Cəbrailin, yaxud Muhəmməd əleyhissəlamın Allahın ona nazil etdiyi) sözüdür!
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ
( 41 ) 
O, şair sözü deyildir! Nə az inanırsınız!
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ
( 42 ) 
O, kahin sözü də deyildir! Nə az düşünürsünüz!
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
( 43 ) 
O, aləmlərin Rəbbi tərəfindən nazil edilmişdir.
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ
( 44 ) 
Əgər o (Peyğəmbər) özündən bə’zi sözlər uydurub Bizə isnad etsəydi,
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ
( 45 ) 
Biz ondan mütləq şiddətli intiqam alardıq (sağ əlini kəsərdik, yaxud boynunu vurardıq)!
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
( 46 ) 
Sonra onun şah damarını qopardardıq!
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ
( 47 ) 
Və heç biriniz də (Bizim əzabımızı) ondan dəf edə bilməzdiniz.
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ
( 48 ) 
Şübhəsiz ki, bu (Qur’an) müttəqilərə bir öyüd-nəsihətdir.
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
( 49 ) 
(Ey insanlar!) İçərinizdə onu yalan hesab edənlər olduğunu da, əlbəttə, bilirik.
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
( 50 ) 
Şübhəsiz ki, bu (Qur’an) kafirlər üçün bir peşmançılıqdır (ona inanmadıqlarına görə qiyamət günü böyük zərər çəkəcəklər).
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ
( 51 ) 
Doğrudan da, bu (Qur’an) gerçək bir həqiqətdir.
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
( 52 ) 
Elə isə (ya Peyğəmbər!) sən ulu olan Rəbbinin adını təsbih (müqəddəs tutub həmd-səna ilə zikr) et!