فارسى
Surah معارج - Aya count 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
( 1 ) 
تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
( 2 ) این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند،
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
( 3 ) از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]!
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
( 4 ) فرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است!
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
( 5 ) پس صبر جمیل پیشه کن،
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
( 6 ) زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند،
وَنَرَاهُ قَرِيبًا
( 7 ) و ما آن را نزدیک می‌بینیم!
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ
( 8 ) همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود،
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
( 9 ) و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود،
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
( 10 ) و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد!
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
( 11 ) آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند،
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
( 12 ) و همسر و برادرش را،
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ
( 13 ) و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد،
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
( 14 ) و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
( 15 ) امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است،
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ
( 16 ) دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد!
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ
( 17 ) و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند،
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ
( 18 ) و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند!
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
( 19 ) به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است،
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
( 20 ) هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند،
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
( 21 ) و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)،
إِلَّا الْمُصَلِّينَ
( 22 ) مگر نمازگزاران،
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
( 23 ) آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند،
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
( 24 ) و آنها که در اموالشان حق معلومی است...
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
( 25 ) برای تقاضاکننده و محروم،
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
( 26 ) و آنها که به روز جزا ایمان دارند،
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
( 27 ) و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند،
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
( 28 ) چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست،
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
( 29 ) و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند،
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
( 30 ) جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود!
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
( 31 ) و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است!
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
( 32 ) و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند،
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
( 33 ) و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند،
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
( 34 ) و آنها که بر نماز مواظبت دارند،
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
( 35 ) آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
( 36 ) این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند...
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
( 37 ) از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)!
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
( 38 ) آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟!
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
( 39 ) هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم!
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
( 40 ) سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم...
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
( 41 ) که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند؛ و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد!
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
( 42 ) آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند!
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ
( 43 ) همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند...
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
( 44 ) در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلّت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد!
